•روابط عمومي زماني مي تواند نقش راهبردي خودرا درسازمان ايفاكند كه درتشكيلات

سازمان جايگاه مناسبي داشته باشد .

•دربسياري از ساختارهاي سازماني مشاهده مي شود كه روابط عمومي به عنوان يك واحد

فرعي امور اداري يا امورخدماتي منظور شده است كه دراين صورت روابط عمومي نمي تواند

 جايگاه ونقش راهبردي داشته باشد .زيرا طبعات شرايط احراز شغل مسئول روابط عمومي

حتي از شرايط احراز شغل مديراداري پائين تر است

•درسازمانهايي كه واحد روابط عمومي درجدول سازماني بلافاصله زيرنظر مديرعالي سازمان

قراردارد نشان دهنده توجه به روابط عمومي به عنوان يك عنصر راهبردي است .

•دربسياري از موارد روابط عمومي عملا" نقش راهبردي خودرا درسازمان ايفا نمي كند اين

مشكل ازدو جهت ناشي مي شود .

•1- عدم اطلاع كافي مديران ارشد از نقش واهميت روابط عمومي به عنوان يك عنصر كمك

كننده به طرح  ريزي هاي استراتژيك وزمينه سازي تصميمات ، اجرا وارزيابي عملكرد برنامه

 هاي راهبردي سازمان .

•2- قرارندادن افرادي بادانش وبينش لازم درچنين جايگاه سازماني كه بتواند سازمان

رادراعمال مديريت راهبردي ياري كند . دراين صورت است كه روابط عمومي فقط مي تواند

مراسم وجشن ها را ترتيب دهد وپرچم به درو ديوار سازمان بزند .

•توصيه متخصصان اين است كه اگر بخواهيم روابط عمومي نقش راهبردي درسازمان داشته

باشد لازم است ضمن درنظر گرفتن جايگاهي مناسب درساختار سازماني براي اين واحد

وشرايط احراز شغلي متناسب بامديران ارشد سازمان آنان رادرطرح ريزي هاي راهبردي

سازمان مستقيما" دخالت دهيم .

  توصيه عمده ديگري كه از لحاظ سازماندهي شده است اين كه بهتراست تمام خدمات

تخصصي موردنياز واحد روابط عمومي درداخل يك واحد سازماني قرارگيرد ومسئوليت اصلي

همه اين اقدامات به عهده مدير روابط عمومي باشد طبيعي است كه تشكيلات سازماني واحد